"Πιρούνια στην ανάπτυξη εφαρμογών"
FORK (in software development)
ή αλλιώς “πιρούνι” έχουμε στην περίπτωση όπου προγραμματιστές κάνουν αντιγραφή του κώδικα ενός προγράμματος και συνεχίζουν την ανάπτυξή του δημιουργώντας μία ξεχωριστή εφαρμογή.
Τα forks αποτελούν συχνό φαινόμενο στην κατηγορία ελεύθερου ή ανοικτού κώδικα λογισμικού, καθώς εξ ορισμού είναι δυνατή η παραπάνω διαδικασία χωρίς να προηγείται άδεια από τον δημιουργό.
Ένα τέτοιο γεγονός, παίρνει μορφή σχίσματος ανάμεσα στην αρχική ομάδα δημιουργών και σε έναν οι περισσότερους εξ αυτών που θεωρούν, είτε ότι οι στόχοι του προγράμματος θα έπρεπε να είναι διαφορετικοί, είτε για προσωπικούς λόγους.
Η εξελικτική διαδικασία του forking θεωρείται πως λειτουργεί αρνητικά με την έννοια του ο,τι διπλασιάζονται οι προσπάθειες για ανάπτυξη της εφαρμογής και επιπλέον οι χρήστες βρίσκονται σε προβληματισμό για το πια έκδοση να χρησιμοποιήσουν. Σε κάθε περίπτωση ο χρήστης οφείλει να επιδιώξει τη μέγιστη χρησιμότητα για το καθένα.
Υπάρχουν φορές όπου τα forks επανέρχονται ως “πρόσθετα” στα αρχικά προγράμματα, ενώ ανάλογα με την αποδοχή μπορούν και να τα αντικαταστήσουν. Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Mozilla Firefox όπου ξεκίνησε ως ανεπίσημο project μέσα στην ομάδα Mozillaκαι σύντομα αντικατέστησε το Mozilla Suite, ως βασικός πυρήνας ανάπτυξης.
Τα forks μπορούν να λειτουργήσουν και ως μία λύση-παρακλάδι στην ανάπτυξη εφαρμογών, στην περίπτωση όπου επιθυμούμε τη δημιουργία εκδόσεων για χρήση της ίδιας εφαρμογής σε διαφορετικά λειτουργικά.
Περιπτώσεις forking:
-Πολλές διανομές Linux, όπου είναι βασισμένες σε Debian, Red Hat, Slackware
-Το OpenBSD ως fork για το NetBSD
-Το OpenSSH ως fork για το SSH
-Το DragonFly BSD ως fork για το FreeBSD
-Το NeoOffice ως fork για το OpenOffice
-To funpidgin ως fork για το pidgin
ή αλλιώς “πιρούνι” έχουμε στην περίπτωση όπου προγραμματιστές κάνουν αντιγραφή του κώδικα ενός προγράμματος και συνεχίζουν την ανάπτυξή του δημιουργώντας μία ξεχωριστή εφαρμογή.
Τα forks αποτελούν συχνό φαινόμενο στην κατηγορία ελεύθερου ή ανοικτού κώδικα λογισμικού, καθώς εξ ορισμού είναι δυνατή η παραπάνω διαδικασία χωρίς να προηγείται άδεια από τον δημιουργό.
Ένα τέτοιο γεγονός, παίρνει μορφή σχίσματος ανάμεσα στην αρχική ομάδα δημιουργών και σε έναν οι περισσότερους εξ αυτών που θεωρούν, είτε ότι οι στόχοι του προγράμματος θα έπρεπε να είναι διαφορετικοί, είτε για προσωπικούς λόγους.
Η εξελικτική διαδικασία του forking θεωρείται πως λειτουργεί αρνητικά με την έννοια του ο,τι διπλασιάζονται οι προσπάθειες για ανάπτυξη της εφαρμογής και επιπλέον οι χρήστες βρίσκονται σε προβληματισμό για το πια έκδοση να χρησιμοποιήσουν. Σε κάθε περίπτωση ο χρήστης οφείλει να επιδιώξει τη μέγιστη χρησιμότητα για το καθένα.
Υπάρχουν φορές όπου τα forks επανέρχονται ως “πρόσθετα” στα αρχικά προγράμματα, ενώ ανάλογα με την αποδοχή μπορούν και να τα αντικαταστήσουν. Κλασσικό παράδειγμα αποτελεί η περίπτωση του Mozilla Firefox όπου ξεκίνησε ως ανεπίσημο project μέσα στην ομάδα Mozillaκαι σύντομα αντικατέστησε το Mozilla Suite, ως βασικός πυρήνας ανάπτυξης.
Τα forks μπορούν να λειτουργήσουν και ως μία λύση-παρακλάδι στην ανάπτυξη εφαρμογών, στην περίπτωση όπου επιθυμούμε τη δημιουργία εκδόσεων για χρήση της ίδιας εφαρμογής σε διαφορετικά λειτουργικά.
Περιπτώσεις forking:
-Πολλές διανομές Linux, όπου είναι βασισμένες σε Debian, Red Hat, Slackware
-Το OpenBSD ως fork για το NetBSD
-Το OpenSSH ως fork για το SSH
-Το DragonFly BSD ως fork για το FreeBSD
-Το NeoOffice ως fork για το OpenOffice
-To funpidgin ως fork για το pidgin
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου